Czy mrówka to też ego? (video)

[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.] W tym humorystycznym i głęboko wnikliwym dyskursie Adi Da rozważa różnicę między samoświadomością a egotyzmem, odnosząc się zarówno do ludzi, jak i do nie-ludzi (w tym psów, mrówek i drzew). "Czy mrówka to też ego?" ("Is an ant an ego?") is a video excerpt from a humorous and profoundly insightful Avataric Discourse (given by Adi Da on October 20, 2004 at Adi Da Samrajashram), Adi Da considers the difference between self-consciousness and egoity, referring to both humans and non-humans (including dogs, ants, and trees). ADI DA: Na ogół egotyzm przypisujesz ludziom, ale zastanawiasz się nad wszystkim innym. Na przykład, jak to jest nie tylko z czymś tak biernym jak dywan, czy choćby czymś co stoi i wydaje się, że nie ma zdolności szybkiego reagowania, jak drzewo. Ale na przykład pies? Czy kiedy patrzysz na psa myślisz, że to ego równie szybko, jak o ludziach myślisz że są ego? I dlaczego wyznaczasz granicę? Kiedy przestajesz myśleć o żyjących istotach jako ego? Czy po prostu zakładasz, że wszystko co jest większe od świerszcza to ego? Albo, że wszystko co się rusza z perspektywy twoich doświadczeń, albo tego, co uważasz za naturalne założenie? Jak daleko sięga sprawa egotyzmu w twoim przekonaniu? Tak. „Ego” jest greckim słowem i oznacz "ja". Rozważam to z tobą i mówię o tym w znaczeniu samoograniczenia, a więc jest to rozszerzenie jego znaczenia. Ale słowo to znaczy po prostu "ja", co oznacza samo odniesienie, tak zwany zaimek zwrotny, autoreferencyjny. A zatem, czy mrówka jest do tego zdolna? Widzisz, że się bronią i szamoczą z innymi. Nie mogłyby tego robić bez pewnego rodzaju samoświadomości. A zatem zakładasz, że nawet coś takiego jak mrówka jest ego, świadoma siebie. Czy to coś musi się przemieszczać ze swojego miejsca? Czy musi być zdolne do pójścia na spacer, tak jak mrówka czy człowiek, czy może to być drzewo? Czy drzewo jest siebie świadome? Już z racji definicji samoświadomość jest rodzajem egotyzmu A jak to jest z drzewami? Widoczna jest u nich pewnego rodzaju samo-świadomość. W tym sensie też są ego. Ale czy są egotyczne? Czy funkcjonują egotycznie? Drzewa, ogólnie mówiąc, tak się nie zachowują. Posiadają samo-świadomość jako organizmy, ale wydaje się, że nie są szczególnie zaniepokojone tym, że są drzewami. Charakteryzuje je raczej pewnego rodzaju kontemplacja, w której nie odczuwają niepokoju. To samo można czasem zauważyć obserwując różne istoty poza ludźmi. Jeżeli zaobserwujesz nie-ludzi, praktycznie u wszystkich widoczne są oznaki lokowania się w zacisznym miejscu by oddać się kontemplacjom, które przypominają rodzaj samadhi albo stany medytacji. Jak myślisz dlaczego ludzie są niezrównoważeni? Dlaczego ludzki egotyz jest tym czy jest? Jeżeli zaobserwujesz jak się objawia u nie-ludzi, sugeruje to, że ludzie są takimi jakimi są, bo czują się zamknięci. I nie tylko zamknięcia za ścianami i kratami. Niektórzy są za kratami i stają się bardzo niespokojni, chodzą tam i z powrotem stają się katatoniczni. Zniewolenie jest twoim własnym aktem, podyktowanym również przez uwarunkowania. Warunki mogą wzmocnić, a nawet, usprawiedliwić samo-ograniczenie. Ale ciągle tym powodem z którego cierpisz jest samo-ograniczenie. Nie mniej jednak, jest coś co można zauważyć u ludzi o pewnej dojrzałości duchowej. Następuje u nich rozluźnienie tendencji do samo-ograniczenia. Nie żyją oni w poczuciu zniewolenia tak dalece jak to robi przeciętny człowiek. A zatem ludzie są dosłownie zniewoleni, samo-zniewoleni,i żyją, odczuwając w różnym stopniu, ograniczenia warunkami życia. I w efekcie ludzie czują, że egzystencja w ciele fizycznym jest ograniczeniem. Bo niezależnie od tego jak zdrowo teraz się czujesz, wiesz że umrzesz, i potencjalnie może cię spotkać wiele przykrości. Zdajesz sobie sprawę, że to nieuniknione i wcześniej czy później, doświadczysz oczywistych trudności których wolałabyś uniknąć łącznie z chorobą i śmiercią. Wszystko co żyje życiem fizycznym umrze. Różnica polega na tym, czy doprowadza cię to do szału, prawia, że poszukujesz, albo czy jesteś spokojna, bo nie utraciłaś kontaktu z Tym co transcenduje taką możliwość? ADI DA: [Laughs] You generally attribute egoity to human beings, but you wonder about everything else. For instance, what about not something relatively inert like a rug or even just standing there and not seeming to be particularly responsive, like a tree. But what about a dog? Is a dog, do you think dogs are egos when you see them, just as readily as you think of human beings as egos? But, why do you draw the line? I mean how far does it go? Where do you stop thinking of living entities, at least, as egos? Do you just presume everything bigger than a cricket is an ego? Or is everything that moves in your, from your perspective experientially or in your natural presumptions, how far do, does the fact of egoity extend in your presumption. Well, is an ant an ego in your presumption? The word “ego” is actually a Greek word which means “I”. I consider it with you and talk about it in terms of self-contraction and so forth, but, so that’s the elaboration on its meaning, but the word simply means “I” which means the reference, self-reference, the reflexive, reflexive pronoun as it’s called of self-reference. So, does an ant feel self-referential? You observe them protecting themselves and struggling with others. Couldn’t do so without some kind of self-consciousness, could it? So, you naturally presume that even something like an ant is, is a self, an ego, self-aware. Does something have to move from its spatial location? Does it have to be able to take a walk or, such as an ant or a human being, or can a tree? Does a tree have self-consciousness, exhibit self-consciousness. . . What about trees? They are entities with apparent self-consciousness of a kind. They are in that sense, egos. But are they egoic? Are they functioning egoically? Are they feeling that they are in bondage and moved to seek as human beings are and as you feel in your own case, you see? Trees don’t seem to behave, generally speaking, in quite that way. They are self-conscious as organisms, but they don’t seem to be particularly disturbed about being trees. They seem more characterized by some kind of contemplation in which they don’t feel disturbed. But if you observe non-humans, virtually all of them show signs of setting themselves apart and entering into a contemplative state that resembles some kind of a samadhi or meditative condition. Why do you think human beings are disturbed? You see, why is human egoity what it is? If you observe how it appears in evidence in non-humans, suggests that human beings are the way they are because they’re confined, and not just confined by walls and bars. Some people are, and they get very disturbed there, and walk back and forth or get catatonic. Your bondage is your own activity, and it also extends from conditions. Conditions can reinforce or seem to justify self-contraction. But still what you’re suffering is self-contraction itself. So, human beings are actually confined, and they are self-confined, and otherwise, also, living in various modes and degrees of confinement by conditions of life and in fact, human beings feel confined by bodily existence, because however healthy you may be at the moment, you know you’re going to die, and are potentially, potentially, you could suffer any number of great happenings. And you anticipate that inevitably, you will, sooner or later, experience some fundamental difficulties that you would prefer not to have to endure, including disease and death. Well, everything that’s physically living is going to die. The trouble, the difference is does it drive you crazy, make you seek, or are you at ease, because you haven’t lost touch with what transcends that possibility? Avataric Discourses. From mid-2004 to early 2006, Avatar Adi Da offered a unique series of Discourses, broadcast live over the Internet to His devotees worldwide. During these occasions, Avatar Adi Da answered questions from those present in the room with Him, but also from devotees all over the world via speakerphone. As He had always done, even from the beginning of His Teaching Work, Avatar Adi Da addressed each devotee personally, but was also Instructing all beings, in all times and places. Many of these Discourses are available as DVDs and CDs from The Dawn Horse Press. Polish audio/video channel. Thanks to AdiDaVideos for the video excerpt and the Adidam Translation Guild for the subtitles. In addition to watching the videos in our Polish channel, you can also read our free introductory book, Adi Da i Adidam. You can also subscribe to our YouTube video channel, adidavideo.pl, and be notified when new videos are posted. Poster: Adi Da Video Polska   Post Date: October 3, 2019 Length: 18:44   Views: 1475   Views This Month: 8   Views This Week: 4 Event Date: October 20, 2004 Language: Polish Tags: Avataric Discourse   Polish