[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
1. Wieloletni uczeń Adi Da mówi o tym jak obecność Mistrza przejawia się po Jego odejściu. 2. We fragmencie rozmowy Adi Da zapewnia uczniów o Jego duchowej obecności po zakończeniu Jego fizycznego życia. 3. Wspomnienia ucznia o doświadczeniu bezpośredniej obecności Adi Da po Jego śmierci.
This video begins with longtime devotee, Anthony Costabile, describing how the relationship to Adi Da is manifesting after the end of Adi Da's human lifetime.
Then at 2:29, Adi Da also speaks on this subject. This is an excerpt from a talk He gave on April 16, 1995, "Love is How I Got To Here". You can read a transcript of much more of this talk here. The talk is also available as a CD here.
At 6:43, another longtime devotee, Dennis Coccaro, talks about the direct relationship to Adi Da after His lifetime.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Ten film prezentuje retrospektywne spojrzenie na monumentalną sztukę Adi Da Samraj, zawiera nagrania rozmów z Adi Da mówiącego o jego sztuce i procesie twórczym, krótkie migawki z różnych wystaw, oraz komentarze krytyków i historyków sztuki.
Więcej informacji na temat sztuki Adi Da Samraj w języku angielskim można znaleźć pod adresem www.daplastique.com.
A retrospective of Adi Da's monumental size art. Includes clips of Him talking about His work. Also includes slides from various exhibitions and some quotes about Adi Da's art from an art critic, art historian, and museum curator.
[Contains German subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
In this clip, "Nähere Dich Mir Von Deinem Herzen" ("Approach Me From Your Heart"), Adi Da speaks to devotees in the Manner Of Flowers (at the Mountain Of Attention), during the "Love of the God-Man" Celebration on March 8, 1984. Adi Da talks about praise speech, ecstasy, and Satsang.
Some of the questions Adi Da addresses in the full talk are: What is a Divine experience? Who is God that God could be identified over against anything whatsoever? Who is a Spiritual Master if He can find Himself apart from God, such that He could say: “This piece is Me and this piece is God”? How could such distinctions continue in the consciousness of one who has Realized the Divine?
Jednota Lidstva poster: Adi Da Videa, čeština length: 09:45 date added: May 10, 2018 event date: August 22, 2004 language: Czech views: 1769; views this month: 59; views this week: 45
[Contains Czech subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Avatár Adi Da klade důraz na to, jak je důležité si uvědomit, že jsme jedna lidská rodina. Volá po rozvoji humánního kooperujícího uspořádání. Podotýká, že jednota je nám vrozená a ví se, že to tak je. Naléhavě nás žádá, abychom se sešli a vyřešili to.
"Jednota Lidstva" (The Unity of Humankind) is an excerpt from the Avataric Discourse of August 22, 2004.
Adi Da describes how humankind is a single family, a single species in "diaspora" — dispersed across the earth as the result of migrations from a single point of origin (in Africa) thousands of years ago. Making much of superficial differences due to race, nation, religion, language, tribe, political system, etc. obscures this more fundamental, deeper reality of the unity of humankind. For the sake of everyone's survival, humankind must begin to live on the basis of its unity, and establish a global cooperative order that includes and serves everyone.
[Contains Czech subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Avatár Adi Da Samráj: „Transcenduji všechno — a nic a nikoho nevynechám.... mé Božské avatárské odhalení-učení — jako universální a jedinečná moudrost, která proráží skrz všechna omezení, je určena bez vyjímky všem. Jsem Božský avatár — transcendující jak východ, tak západ“
Život avatára Adi Da byl jedinečnou ukázkou jeho osvíceného Stavu, který on nazývá „Bright“, vědomé světlo, které je Skutečností samou. Celý svůj život zasvětil intervenování „Bright“ do přítomnosti — od narození 3. listopadu 1939 na Long Islandu v New Yorku, do odchodu dne 27. listopadu 2008. Během života avatár Adi Da vytvořil novou unikátní možnost transformace všech bytostí i světa jako takového. Zjevil se z Božské Reality, což je vždy již přítomný stav všeho a všech.
Avatár Adi Da Samráj vždy říkal, že způsob jakým učí není žádná technika, která by sloužila egu, ale je to ego-transcendující vztah. Cesta je založena na tom, že ho rozpoznáme a rezonujeme s ním. Jde o tichou, mlčenlivou intuici v srdci každého —nejde o pouhou víru, představy nebo techniky se snahou o naplnění (ať již materiální či duchovní). Všem, kteří s ním rezonují, avatár Adi Da Samráj odhaluje vlastní Božský Stav — Lásku - dokonalé Štěstí - světlo Vědomí samého.
Tento film poskytuje široký pohled na život a učení avatára Adi Da, a zároveň dává možnost vstoupit s ním do spirituálního vztahu.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
ADI DA: "Wszystko Transcenduję i Ogarniam wszystko. . . I wszystkim oferuję Moje Boskie Awataryczne Objawione Nauczanie jako Uniwersalną i Unikalna Mądrość, która pokonuje wszelkie bariery. Jestem Boskim Awatarem - Transcenduję Wschód i Zachód."
Życie Awatara Adi Da było niespotykaną demonstracją Oświeconego Stanu, nazwanym przez Niego ”Jasnością" Świadomego Światła, która jest Samą Rzeczywistością.
Awatara Adi Da Samraj powtarzał, że Droga jaką Naucza jest ego-transcendującym związkiem, a nie służącą ego techniką. Droga opiera się na uznaniu i zwracaniu się do Niego. To milcząca intuicja serca — nie tylko kwestia wiary, idei czy sposobów poszukiwania spełnienia (materialnego bądź duchowego). Wszystkim, którzy zwracają się do Niego, Awatara Adi Da Samraj Ujawnia Boski Stan Błogostanu Świadomego-Światła.
Aby uzyskać więcej informacji o Drodze Serca proszę pisać na adres: adidavideo.pl@gmail.com.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Awatar Adi Da ponownie analizuje powierzchowne podejście do życia i medytacji; ponownie oświetla źródło strachu jako samo-ograniczenie, które tworzy oddzielne życie. Żadna technika nie cofa strachu, tylko radykalne samozrozumienie i radykalna odpowiedzialność usuwa źródło i substancję lęku i separacji.
"Techniki medytacji nie usuwają lęku" ("Meditation Techniques Do Not Touch Fear") is an excerpt from the Avataric Discourse of August 23, 2004 at Adi Da Samrajashram.
Adi Da explains how ordinary meditation techniques accomplish nothing more than relaxation. They don't touch the egoic identification with the body-mind. Only the Way of Adidam (practiced in every detail) does that. Practice of the Way of Adidam does not require one to stop fear (which continues to serve a useful, practical role for the survival of the body-mind). But in every moment of real practice of the Way of Adidam, one is released from identification with the body-mind, and so one is not bound by any fear the body-mind may be experiencing.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
W tym humorystycznym i głęboko wnikliwym dyskursie Adi Da rozważa różnicę między samoświadomością a egotyzmem, odnosząc się zarówno do ludzi, jak i do nie-ludzi (w tym psów, mrówek i drzew).
"Czy mrówka to też ego?" ("Is an ant an ego?") is a video excerpt from a humorous and profoundly insightful Avataric Discourse (given by Adi Da on October 20, 2004 at Adi Da Samrajashram), Adi Da considers the difference between self-consciousness and egoity, referring to both humans and non-humans (including dogs, ants, and trees).
ADI DA: Na ogół egotyzm przypisujesz ludziom, ale zastanawiasz się nad wszystkim innym.
Na przykład, jak to jest nie tylko z czymś tak biernym jak dywan, czy choćby czymś co stoi i wydaje się, że nie ma zdolności szybkiego reagowania, jak drzewo.
Ale na przykład pies? Czy kiedy patrzysz na psa myślisz, że to ego równie szybko, jak o ludziach myślisz że są ego? I dlaczego wyznaczasz granicę? Kiedy przestajesz myśleć o żyjących istotach jako ego? Czy po prostu zakładasz, że wszystko co jest większe od świerszcza to ego? Albo, że wszystko co się rusza z perspektywy twoich doświadczeń, albo tego, co uważasz za naturalne założenie?
Jak daleko sięga sprawa egotyzmu w twoim przekonaniu?
Tak. „Ego” jest greckim słowem i oznacz "ja". Rozważam to z tobą i mówię o tym w znaczeniu samoograniczenia, a więc jest to rozszerzenie jego znaczenia. Ale słowo to znaczy po prostu "ja", co oznacza samo odniesienie, tak zwany zaimek zwrotny, autoreferencyjny. A zatem, czy mrówka jest do tego zdolna?
Widzisz, że się bronią i szamoczą z innymi. Nie mogłyby tego robić bez pewnego rodzaju samoświadomości.
A zatem zakładasz, że nawet coś takiego jak mrówka jest ego, świadoma siebie. Czy to coś musi się przemieszczać ze swojego miejsca? Czy musi być zdolne do pójścia na spacer, tak jak mrówka czy człowiek, czy może to być drzewo?
Czy drzewo jest siebie świadome? Już z racji definicji samoświadomość jest rodzajem egotyzmu A jak to jest z drzewami? Widoczna jest u nich pewnego rodzaju samo-świadomość. W tym sensie też są ego. Ale czy są egotyczne?
Czy funkcjonują egotycznie? Drzewa, ogólnie mówiąc, tak się nie zachowują.
Posiadają samo-świadomość jako organizmy, ale wydaje się, że nie są szczególnie zaniepokojone tym, że są drzewami. Charakteryzuje je raczej pewnego rodzaju kontemplacja, w której nie odczuwają niepokoju. To samo można czasem zauważyć obserwując różne istoty poza ludźmi. Jeżeli zaobserwujesz nie-ludzi, praktycznie u wszystkich widoczne są oznaki lokowania się w zacisznym miejscu by oddać się kontemplacjom, które przypominają rodzaj samadhi albo stany medytacji.
Jak myślisz dlaczego ludzie są niezrównoważeni? Dlaczego ludzki egotyz jest tym czy jest? Jeżeli zaobserwujesz jak się objawia u nie-ludzi, sugeruje to, że ludzie są takimi jakimi są, bo czują się zamknięci. I nie tylko zamknięcia za ścianami i kratami. Niektórzy są za kratami i stają się bardzo niespokojni, chodzą tam i z powrotem stają się katatoniczni.
Zniewolenie jest twoim własnym aktem, podyktowanym również przez uwarunkowania.
Warunki mogą wzmocnić, a nawet, usprawiedliwić samo-ograniczenie. Ale ciągle tym powodem z którego cierpisz jest samo-ograniczenie.
Nie mniej jednak, jest coś co można zauważyć u ludzi o pewnej dojrzałości duchowej.
Następuje u nich rozluźnienie tendencji do samo-ograniczenia. Nie żyją oni w poczuciu zniewolenia tak dalece jak to robi przeciętny człowiek. A zatem ludzie są dosłownie zniewoleni, samo-zniewoleni,i żyją, odczuwając w różnym stopniu, ograniczenia warunkami życia. I w efekcie ludzie czują, że egzystencja w ciele fizycznym jest ograniczeniem. Bo niezależnie od tego jak zdrowo teraz się czujesz, wiesz że umrzesz, i potencjalnie może cię spotkać wiele przykrości.
Zdajesz sobie sprawę, że to nieuniknione i wcześniej czy później, doświadczysz oczywistych trudności których wolałabyś uniknąć łącznie z chorobą i śmiercią. Wszystko co żyje życiem fizycznym umrze. Różnica polega na tym, czy doprowadza cię to do szału, prawia, że poszukujesz, albo czy jesteś spokojna, bo nie utraciłaś kontaktu z Tym co transcenduje taką możliwość?
ADI DA: [Laughs] You generally attribute egoity to human beings, but you wonder about everything else. For instance, what about not something relatively inert like a rug or even just standing there and not seeming to be particularly responsive, like a tree. But what about a dog? Is a dog, do you think dogs are egos when you see them, just as readily as you think of human beings as egos? But, why do you draw the line? I mean how far does it go? Where do you stop thinking of living entities, at least, as egos? Do you just presume everything bigger than a cricket is an ego? Or is everything that moves in your, from your perspective experientially or in your natural presumptions, how far do, does the fact of egoity extend in your presumption.
Well, is an ant an ego in your presumption?
The word “ego” is actually a Greek word which means “I”. I consider it with you and talk about it in terms of self-contraction and so forth, but, so that’s the elaboration on its meaning, but the word simply means “I” which means the reference, self-reference, the reflexive, reflexive pronoun as it’s called of self-reference. So, does an ant feel self-referential?
You observe them protecting themselves and struggling with others. Couldn’t do so without some kind of self-consciousness, could it? So, you naturally presume that even something like an ant is, is a self, an ego, self-aware. Does something have to move from its spatial location? Does it have to be able to take a walk or, such as an ant or a human being, or can a tree? Does a tree have self-consciousness, exhibit self-consciousness. . .
What about trees? They are entities with apparent self-consciousness of a kind. They are in that sense, egos. But are they egoic? Are they functioning egoically? Are they feeling that they are in bondage and moved to seek as human beings are and as you feel in your own case, you see? Trees don’t seem to behave, generally speaking, in quite that way. They are self-conscious as organisms, but they don’t seem to be particularly disturbed about being trees. They seem more characterized by some kind of contemplation in which they don’t feel disturbed.
But if you observe non-humans, virtually all of them show signs of setting themselves apart and entering into a contemplative state that resembles some kind of a samadhi or meditative condition.
Why do you think human beings are disturbed? You see, why is human egoity what it is? If you observe how it appears in evidence in non-humans, suggests that human beings are the way they are because they’re confined, and not just confined by walls and bars. Some people are, and they get very disturbed there, and walk back and forth or get catatonic.
Your bondage is your own activity, and it also extends from conditions. Conditions can reinforce or seem to justify self-contraction. But still what you’re suffering is self-contraction itself.
So, human beings are actually confined, and they are self-confined, and otherwise, also, living in various modes and degrees of confinement by conditions of life and in fact, human beings feel confined by bodily existence, because however healthy you may be at the moment, you know you’re going to die, and are potentially, potentially, you could suffer any number of great happenings. And you anticipate that inevitably, you will, sooner or later, experience some fundamental difficulties that you would prefer not to have to endure, including disease and death.
Well, everything that’s physically living is going to die. The trouble, the difference is does it drive you crazy, make you seek, or are you at ease, because you haven’t lost touch with what transcends that possibility?
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
ADI DA: „Ludzka rozpacz i straty są dla mnie wstrząsające i straszne, to ogromny ciężar. Nieuchronnie współczuję i błogosławię ludzi w ich kłopotach. Musisz jednak zrozumieć, że taki jest charakter tego miejsca. To nie jest Utopia. To nie raj. To miejsce śmierci, zakończeń, cierpienia, ulotnych rozrywek, to zbyt mało. Ale jedynie reagować przez lata na twoje problemy i próbować z tego zbudować twoje życie to bezowocny wysiłek. Musisz wznieść się ponad reagowanie na chwile cierpienia i straty bo twoja kolej nadchodzi. Pewnego dnia to będzie twoja śmierć. Wszyscy przeminą. Wszystko przepadnie. Wszystko się straci. Wszystko się zmieni. Każda możliwa separacja nastąpi. Musisz poznać to miejsce, w którym się znalazłeś i żyć zgodnie z tą wiedzą. A nie godzić się z przyjmowanym fałszywym obrazem bytu czy świata, i próbować idealizować jakiś aspekt potencjalnego doświadczenia, które sprowadza się do uzależnień i powtórzeń tego samego. A wszystko po to, aby uniknąć wiedzy o życiu i o całym piekle, które nadciąga nad Ziemię i jest tutaj, w tych strasznych, ciemnych, czasach niewiedzy, w tych złych, morderczych czasach. Bez względu na to, co tutaj jest twórcze, szlachetne czy interesujące musisz poważnie traktować rzeczywistość warunkowej egzystencji i zrozumieć, że nie spełnisz się tutaj”.
Adi Da następnie mówi o tym, że to zrozumienie w naturalny sposób doprowadzi osobę do wyrzeczenia się poszukiwania spełnienia na tym świecie i do otwarcia się na Prawdę i Rzeczywistości, które On i Jego Nauczanie oraz inne Dary Wyzwolenia oferują.
"To miejsce to nie Utopia" ("This Place Is Not a Utopia") is an excerpt from an Avataric Discourse given by Adi Da Samraj on October 6, 2005, at the Mountain Of Attention Sanctuary.
ADI DA: "I find people's sorrows and losses to be heartbreaking and terrible and an immense burden and I am sympathetic and bless people in their trouble. However you must understand that is the nature of this place. This is not utopia, it is not paradise. It is a place of death, endings, suffering, brief amusements. It is not enough and merely to react to your difficulties for overlong and try to make an entire life out of it is fruitless. You do have to move on beyond that reaction to any moments suffering and loss. You must know the place you’re in and live in accordance with that knowledge instead of being sympathetic with some false view of the world or self or trying to idealize some aspect of potential experience, indulging in what amounts to addictions, repetitions of experiences, in order to avoid the knowledge of what is inherent in life, as well as all the hell that is coming on earth and is here. You will not be fulfilled.”
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
To nagranie jest fragmentem eseju "Prawdziwie ludzka kultura nowego świata" (2001; aktualizacja 13 listopada 2019 r.). Tekst jest czytany przez studenta Adi Da Samraj. Jestem tu, by wyzwolić wszystkie istoty.
The audio recording is an excerpt from a recitation of Adi Da's essay, "Freedom Is The Only Law and Happiness Is The Only Reality". This is the Epilogue from Adi Da's book, The Truly Human New World-Culture of Unbroken Real-God-Man, which was originally written in 2001, and updated on November 13, 2019. The essay is read by a student of Adi Da.
ADI DA: Jestem tu, by wyzwolić wszystkie istoty.
Jestem tu po to, by każdemu dać prawdziwą wolność.
"Wolność" jest jednym z głównych słów związanych z polityką tego "późnych czasów". Ogólny trend demokratyzacji całego świata niesie ze sobą wzmożone zainteresowanie koncepcją wolności i dążeniem do wolności. Jednak w kontekście i uwarunkowaniach tego "późnego czasu" słowo "wolność" jest używane w taki sposób, że prawdziwe znaczenie tego słowa zostaje utracone, a jego znaczenie zmienione, a nawet wulgaryzowane.
Ten sam proces wulgaryzowania ma miejsce również w przypadku innych słów, takich jak (na przykład) słowo "miłość". Słowo "miłość" reprezentuje głęboką ideę w realiach życia, ale samo słowo jest używane bardzo swobodnie. Ludzie często mówią, że "kochają" to czy tamto, mając na myśli coś zupełnie innego niż właściwie znaczenie słowa "miłość".
"Miłość" to słowo, które słusznie sugeruje powszechne poświęcenie ego-"ja". Prawdziwa miłość jest kwestią transcendencji "ja" (lub wykraczania poza twoje ograniczenia w stosunku do innych) - ale w realiach wulgaryzowanej kultury "późnych czasów" słowo "miłość" zaczęło być używane w odniesieniu do tego, co zaspokaja twoje skłonności, spełnia twoje pragnienia, albo w jakiś sposób rekompensuje ograniczenia w twoim życiu, zadowalając cię i (tym samym) wspierając twoje egoistyczne usposobienie. To nie ma nic wspólnego z prawdziwą miłością.
Tak samo jest ze słowem "wolność" i pojęciem wolności. Kultura światowa tych "późnych czasów" jest zasadniczo kulturą egoistyczną związaną z komplikacjami w pierwszych trzech etapach życia. Jest to kultura nastolatków. I to właśnie w kontekście tej kultury wielkie słowa takie jak "miłość" i "wolność" są wulgaryzowane. W usposobieniu nastolatków słowo "wolność", podobnie jak słowo "miłość", sprowadza się do znaczenia egoistycznego. Ludzie mówią, że chcą być "wolni", chcą mieć "swobodę" działamia, lub chcą być "wolni" do robienia tego czy owego, ale właściwie chodzi im o to, że chcą być w stanie spełniać swoje pragnienia bez ograniczeń. Młodzież reagująca na opiekę rodzicielską lub oczekiwania rodziców uważa, że każdy taki autorytet lub oczekiwania mają charakter represyjny lub ograniczający. Dlatego tacy nastolatkowie mówią, że chcą być "wolni" aby robić to, co im się podoba. I ogólnie rzecz biorąc, w tym "późnym czasie" takie jest znaczenie słowa "wolność". Nawet w szerszej sferze politycznej słowo "wolność" jest używane do wyrażenia (osobistego, a także zbiorowego) zamiaru, aby możliwości spełniania pragnień, a pragnienia te (z konieczności) są zasadniczo egoistyczne.
ADI DA: I Am here to Divinely Liberate all beings.
I Am here to Grant True Freedom to every one.
“Freedom” is one of the principal words associated with the politics of this “late-time”. The general trend toward the democratization of the entire world carries with it an intensified interest in the concept of freedom and in the pursuit of freedom. However, in the context and circumstance of this “late-time”, the word “freedom” is used in such a way that the true import of the word is lost, and its meaning is transformed, and even vulgarized.
The same process of vulgarization has also occurred in the case of other words, such as (for example) the word “love”. The word “love” represents a profound concept and reality, but the word itself tends to be used very casually. People commonly say that they “love” this or that, meaning something quite different from what the word “love” rightly and truly signifies.
“Love” is a word that rightly refers to the universal Sacrifice of ego-“self”. Real love is a matter of transcending “self” (or going beyond your limitations in relation to others)—but, in the “late-time” circumstance of vulgarized culture, the word “love” has come to be used in relation to whatever satisfies your inclinations, or fulfills your desires, or (otherwise) somehow compensates for limitations in your life by pleasing you and (thereby) supporting your egoic disposition. None of that has anything to do with real love.
So it also is with the word “freedom”, and the notion of freedom. The world-culture of this “late-time” is essentially an ego-culture associated with complications in the first three stages of life. It is essentially an adolescent culture. And it is in the context of that culture that great words like “love” and “freedom” become vulgarized. In the adolescent disposition, the word “freedom”, like the word “love”, is reduced to an egoic meaning. People say they want to be “free”, or want to act “freely”, or want to be “free” to do this or that—but what they actually mean is that they want to be able to fulfill their desires without limitation. An adolescent reacting to parental authority or parental expectations regards any such authority or expectations to be oppressive or limiting. Therefore, such adolescents say that they want to be “free” to do whatever they please. And that is, in general, what is meant in this “late-time” by the word “freedom”. Even in the larger political sphere, the word “freedom” is used to express the (personal, and also collective) intent to be able to fulfill desires—and those desires are (necessarily) fundamentally ego-based.
What does the fulfillment of desires have to do with true freedom? Rightly, the word “freedom” is synonymous with the word “liberation”. To “be free”, or to “be liberated”, means to “go beyond bondage”. The opposite of “freedom” is “bondage”. If one is truly moved to be truly free, one is moved to relinquish (and go beyond) bondage. Such is the true Wisdom-understanding of freedom.
Neither true freedom, nor real love, nor any other great concept is rightly understood via the words and concepts of adolescents. There must be human maturity (and, therefore, growth in Wisdom) for the great meanings underlying these concepts to be understood and actually lived.
Be moved toward real love, without limit. Be moved toward real happiness, without limit.
Be moved toward true freedom, without limit. You should (and, ultimately, must) be so moved. But to actually realize love (or real happiness, or true freedom) without limit, you must deal with yourself most profoundly. You cannot merely be reactive, like an adolescent or a worldly person.
If you want to be truly free, you must first understand that you are bound, and you must understand how you are bound, and then you must do something about that. If, on the other hand, you are merely reactively inclined to fulfill desires, and you want to be (so-called) “free” to do so, then you are not examining your bondage—what its roots are, what its signs are, what its characteristics are—and, if you are not examining your bondage with real discriminative intelligence, you are also not doing what you must do in order to be truly free.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Prezentowane tutaj video to fragment rozmowy Adi Da ze studentaim z 1976 roku. Jak zawsze Adi Da Samraj nie oferuje studentom ani pocieszenia ani lepszego życia w przyszłości. "Twoje cierpienie jest twoim własnym działaniem". Lekarstwem jest zrozumienie przyczyny cierpienia i poznanie Tego co cierpienie poprzedza.
In this seminal discourse (at the Mountain Of Attention), from the early years of His Teaching Work, Adi Da speaks about the inevitable process of self-revelation and self-understanding that prepares the being for true Spiritual life.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Kiedy mówisz „ja” i „ty” uważasz, że jesteś tym ciałem. Wszyscy rozmawiają o tym, jakby naprawdę wiedzieli o czym mówią. Te imiona, które używają, tożsamości, które sugerują, to po prostu udawanie, wszyscy jesteście przebierańcami. Nikt z was nie zna, tego za kogo się uważacie, nikt z was nie zna ciało-umysłu, a mówicie, że nim jesteście. Nie możecie ogarnąć umysłu, nie możecie zobaczyć całego ciała, nie widzicie tego z każdego możliwego punktu widzenia, w każdym możliwym wymiarze, w którym to rzeczywiście istnieje, a jednak mówicie, jestem tym. Za kogo tak naprawdę się uważacie? Czego tak naprawdę doświadczacie, że daje wam pewność, że tym jesteście? Co jest definiowalne, oczywiste i w pełni doświadczane w każdej chwili?
"Czy wiesz kim jesteś?" ("The Perfect Condition Is") is a video excerpt from an Avataric Discourse given by Adi Da on July 7, 2005 in Land Bridge Pavilion at the Mountain Of Attention.
Adi Da talks about the presumption of the egoic "separate self" sense that is the root of human suffering. He contrasts this with our actual Position in Truth: the Position of Conscious Light.
This talk is from the first occasion in many years in which Avatar Adi Da spoke directly to a gathering of His devotees in California. Questions from devotees about intimate, familial, and social issues are met with Avatar Adi Da's Compassion and Humor, as well as His Liberating Wisdom.
Strata i rozpacz poster: Adi Da Video Polska length: 15:14 date added: September 9, 2019 event date: October 3, 2004 language: Polish views: 1179; views this month: 36; views this week: 18
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
Adi Da Samraj w rozmowie z uczniem którego wnuk umarł z ogromnym współczuciem prezentuje radykalną prawdą o ludzkiej stracie i rozpaczy.
In "Strata i rozpacz" ("Loss and Despair"), Adi Da Samraj talks about the pain of loss, and about liberation. This is in response to a devotee's question about the Devotional Prayer Of Changes and the death of the devotee's grandchild.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
W tym unikalnym dyskursie Adi Da Samraj rozważa, jak duchowa transformacja człowieka jest związana z różnymi aspektami ciała fizycznego. Odnosi się również do tego, że prawdziwy proces duchowy nie opiera się na wysiłku lub zwiększeniu ilości doświadczeń, nawet w wymiarze mistycznym. W prawdziwym procesie duchowym, doświadczenie we wszystkich jego formach (fizycznej i fenomenalnej), muszą być przekroczone.
In this excerpt, "Nie ma nikogo, kto mógłby się poddać" ("There Is No One To Surrender"), Adi Da Samraj considers the spiritual transformation of a human being, and states of the body-mind. The real spiritual process is not based on effort or having more (or greater) experiences, even in the mystical dimension. In the true spiritual process, experience, in all its forms (first physical and then mystical), must be transcended through our heart-based practice of God-Communion.
[Contains Polish subtitles. If the CC icon ("Subtitles/closed captions") has a red line under it, the subtitles should appear. If you don't see them, just press the CC icon to turn them on.]
W tym fragmencie dyskursu z września 2004 r. Awatar Adi Da odnosi się do faktu, że ludzie cenią dobre doświadczenia i unikają złych. Adi Da ujawnia - co zaskakuje wielu - że każde doświadczenie jest z natury wiążące. Pozytywne lub negatywne - nie robi żadnej różnicy! Idąc dalej, podaje również konkretne opisy tego, co musi zostać odkryte w obu przypadkach: • Pozytywne: "Musisz rozpoznać twoje cierpienie nawet w pozornej przyjemności." • Negatywne: "Musisz znaleźć twoją wolność, nawet w bólu i widocznym cierpieniu."
In "Pułapka doświadczenia" ("The Trap of Experience"), a video excerpt from an Avataric Discourse given on September 1, 2004, Adi Da addresses the fact that people tend to value good experiences and shun the bad ones. Adi Da reveals that all experience — positive or negative — is inherently binding (which may come as a surprise to many).
Our multimedia library currently contains 1206
YouTube video clips and audio clips about (or related to) Adi Da and Adidam.[1]
Enjoy! indicates
a video, and
an audio. Special categories of interest include:
Thanks to the many videographers who took the footage, to the many editors who
created these videos and audios, and to the 132
people and organizations who posted these videos and audios on YouTube and other places on the
Web. Special thanks to Lynne
Thompson, who did a lot of the data entry for our audio/video database.
an audio. Special categories of interest include:
